• Jak przygotować się do matury?

          • Jak przygotować się do matury?

          • Twój mózg ma swoje prawa. Uszanuj je, a może to być początek pięknej przyjaźni między wami.
            Matura zbliża się wielkimi krokami! Co z powtórzeniem materiału? Przypomniałeś sobie już ciągi i funkcje kwadratowe? Powtórzyłeś wszystkie epoki literackie? A co z angielskim - mowa zależna i następstwo czasów? Spiesz się, nie marnuj czasu, kuj, kuj, kuj...

            Pewnie od dłuższego czasu wiele osób ci to powtarza. Nauczyciele, rodzice... A może nie ma się czym aż tak przejmować? Może, zamiast drżeć ze strachu, warto zastanowić się nad tym, co zrobić, żeby czas na naukę wykorzystać najlepiej, żeby wykrzesać ze swojego mózgu tyle, ile się da? Tego, niestety w większości szkół nie uczą. Warto pamiętać o kilku zasadach, żeby nie utrudniać sobie życia i nie tracić czasu, a naukę uczynić bardziej efektywną.

            Mózg ma swoje prawa.

            Uczenie się od rana do wieczora, zarywanie nocy - może to i uspokaja, daje poczucie, że się człowiek natrudził, ale jest bardzo nieefektywne. Jeśli jesteś niewyspany - twój mózg działa wolniej, trudniej przyswaja, gorzej się koncentruje. Mocna kawa czy inne dopalacze tylko pozornie pomagają, w rzeczywistości dają tylko złudzenie lepszej koncentracji i wysokich obrotów. Dużo rozsądniej rozłożyć sobie materiał na dłużej (patrz - następny punkt), niż zarzynać się przez ostatnie kilka dni.
            Nie warto także uczyć się przez pierwsze 40 minut po przebudzeniu - w twoim mózgu działają wtedy substancje odpowiedzialne za zacieranie śladów pamięciowych marzeń sennych. Mówiąc prościej - mózg nastawiony jest raczej na zapominanie niż na naukę. Przyswojone wiadomości łatwo się resetują?.

            Nie wszystko na raz.

            Zanim weźmiesz się do większej partii materiału - podziel go na mniejsze części. Jeśli wiesz, ile materiału masz powtórzyć w ciągu dnia czy tygodnia, uczysz się spokojniej. Zostaw ostatnie trzy dni na powtórki najważniejszych rzeczy.

            Rozgrzewka.

            Mózg też jej potrzebuje. Zanim zaczniesz poważną naukę, spróbuj przez kilka minut pomyśleć nad czymś innym. Porozwiązuj proste łamigłówki, uruchom wyobraźnię, potrenuj twórcze myślenie. Przykład? Weź do ręki jakiś przedmiot ze swojego biurka (ołówek, linijkę, kalkulator...) i zastanów się, do czego - poza zastosowaniami oczywistymi - można go użyć. Czy ołówek może służyć do... rozpalenia ogniska?

            Kucie na pamięć czasami się sprawdza.

            Są elementy, których nie da się inaczej potraktować (ile decymetrów sześciennych zajmuje jeden mol cząsteczek dowolnego gazu?). Najczęściej jednak są lepsze sposoby. Nawet przy pamięciowym materiale warto stosować różne mnemotechniki - metody ułatwiające zapamiętywanie. Niektórzy, ucząc się dat, wyobrażają sobie każdą cyfrę jako obrazek (8 to bałwanek, 2 to łabędź...). Inni - uczą się wierszyków zawierających nazwy hormonów wydzielanych w organizmie człowieka.

            Co za dużo, to niezdrowo.

            Psychologowie ustalili, że np. na wykładzie słuchacze koncentrują uwagę głównie przez pierwsze 20 minut, przez następne 20 już słabiej, a po trzech kwadransach możliwości percepcji spadają niemal do zera. Dlatego lekcje w szkole trwają 45 minut, wykłady na uczelniach - 1,5 godziny, ale mają (powinny mieć) przerwę. Siedzenie nad książką przez kilka godzin bez przerwy wiele nie da. Rób przerwy, daj głowie odpocząć.

            Monotonia zabija.

            Jeśli przez długi czas koncentrujesz się tylko na aktywności intelektualnej, twój mózg zaczyna protestować. Przerywaj naukę - co pół godziny zajmij się na kilka minut czymś innym. Pograj na gitarze, posłuchaj muzyki, narysuj coś, poćwicz, pobiegaj...

            Repetitio mater studiorum est.

            Opanowany materiał powtórz krótko przed pójściem spać. Powtórz go następnego dnia. I jeszcze raz - po tygodniu.

            Grunt to motywacja.

            Psychologowie twierdzą, że najlepsza jest średnia. Jeśli motywacja jest zbyt słaba - wiadomo, nie zmobilizujesz się do nauki. Pomyśl - to jednak ma sens. Jak mawiał jeden z moich nauczycieli - matura do niczego w życiu nie jest potrzebna, ale brak matury - bardzo w życiu przeszkadza.
            Jeśli natomiast motywacja jest zbyt silna - stres może przeszkadzać w nauce. Zastanów się, o co tu chodzi - o stopień na świadectwie, czy o to, co będziesz umiał i jak to w życiu wykorzystasz. Zrób rachunek strat wynikających z niezdania matury lub zdania jej kiepsko. Co rzeczywiście byłoby poważnym problemem, a co tylko kłopotem, niewartym zamartwiania się? W końcu ?mierny? na świadectwie to nie tragedia, każdemu może się powinąć noga. Nie myśl o tym, jak to ocenią inni - to najmniej ważne.

            Grunt to rodzinka.

            Bliscy mogą bardzo pomóc - przepytać, wyjaśnić wątpliwości. Warto skorzystać z takiej pomocy - byle bez przesady. Są rodzice, którzy - w najlepszej wierze - naprawdę bardzo przeszkadzają w nauce. Czasem dlatego, że chcą ci pomóc i w tym celu wchodzą co chwila do pokoju (?...a może jednak zrobić ci herbatki??). Czasem dlatego, że bardzo zależy im na twojej maturze, więc próbują zmotywować cię do nauki, strasząc (No, ucz się, bo w końcu nie zdasz i pójdziesz do wojska!?). Czasem lepiej wyjść z domu i uczyć się u kolegi albo w bibliotece.

            Na koniec - bardzo ważne.

            Żadnej nauki ostatniego dnia przed maturą! Odpocznij. Pójdź do kina. Pojedź na wycieczkę rowerową. Pomaluj płot. Daj swojemu spracowanemu mózgowi szansę na spokojne poukładanie tego wszystkiego, co przez ostatni czas w niego wtłaczałeś. I myśl pozytywnie - jesteś przygotowany, za tobą ciężka praca, na pewno sobie poradzisz. Wyśpij się dobrze i ruszaj na maturę. Powodzenia!!!

            Opracowano na podstgazeta pl                                                                                                                                 nauczyciele bibliotekarze

             

          • „Chroń zdrowie – nie pal tytoniu”

          • „Chroń zdrowie –  nie pal tytoniu” to hasło tegorocznych obchodów, Światowego Dnia bez Tytoniu, obchodzonego 31 maja 2020 r.

            Pożegnanie z papierosem – 10 wskazówek przydatnych w walce z nałogiem

            Większość palaczy, którzy starają się pozbyć uciążliwego nałogu, ma poważne problemy                     z określeniem swoich motywacji. „Palenie jest szkodliwe” to wytarty frazes i częsta odpowiedź na pytanie: dlaczego chcesz skończyć z uzależnieniem? To jednak nie wystarczy, by wytrwać w silnym postanowieniu. Początek walki z nałogiem najlepiej zacząć od spisania konkretnych powodów, które pomogą zwalczyć pokusę. Może nie chcesz, by Twoi bliscy byli biernymi palaczami? Może niepokoi Cię uporczywy poranny kaszel? A może zależy Ci na odzyskaniu kondycji? Wybierz powody wedle własnego uznania i zastosuj się do kilku przydatnych wskazówek, które pomogą pożegnać się z nałogiem.

            Życie bez papierosa

            Z badań wynika, że większość palaczy nie jest w stanie wytrwać bez papierosów, ponieważ nie rozumie różnicy pomiędzy uzależnieniem fizjologicznym a uzależnieniem psychicznym. Nałogowcy zazwyczaj skupiają uwagę na tym pierwszym, inwestując w różnego rodzaju specyfiki wspomagające rzucenie palenia. To jednak za mało, by trwale rozstać się z tytoniem, gdyż w przypadku nałogu najważniejsza jest intensywna praca nad samym sobą, dyscyplina oraz ogólna zmiana trybu życia. Jeśli cokolwiek może stanąć na drodze do przyszłości bez papierosa, to tylko i wyłącznie nasza ignorancja – a zwłaszcza podejście „niech te plastry rzucą palenie za mnie”.

            Wbrew pozorom nagłe odstawienie tytoniu nie jest skutecznym sposobem na pokonanie nałogu. Bezpieczniej jest wypracować własny system na stopniowe ograniczenie palenia. Niektórzy zachwalają metodę, która polega na sukcesywnym redukowaniu dziennie wypalanych papierosów – wystarczy co dwa dni zmniejszać ilość wypalanych papierosów o jeden, aż do zera. Inni opowiadają się za regularnym przesuwaniem o pół godziny momentu, w którym zapalą pierwszego papierosa                   w danym dniu (zaczynając np. o godzinie 8 rano w poniedziałek, przez 8.30 we wtorek etc. – aż do pierwszego dnia bez tytoniu). Dla tych, którzy nie posiadają dużego samozaparcia, istnieje wiele specjalnych programów, takich jak Allen Carr’s Easyway – metoda, która uświadamia, że tym, co tak naprawdę utrudnia porzucenie nałogu, jest konflikt woli, nie zaś brak silnej woli. .Wyjątkową popularnością wśród palaczy cieszy się również hipnoza. Tę z pozoru tajemniczą metodę można określić jako „przeprogramowanie”, dzięki któremu pacjent straci ochotę na palenie papierosów. Specjaliści w dziedzinie hipnologii wyjaśniają, że uzależnienie od nikotyny kryje się                                      w podświadomości. Hipnotyzer podczas sesji dociera do centrum neuroprzekaźnictwa pacjenta, które znajduje się w strukturach podkorowych. To właśnie tam rodzą się emocje oraz nastawienie związane z wykonywaniem czynności, które może być nasilane bądź tłumione. Za pomocą hipnozy można wpłynąć na determinację palacza i pomóc mu w walce z nałogiem.

            Rzucanie palenia

            Początkowe tygodnie walki z nałogiem mogą wyjątkowo dawać się palaczom we znaki. Pierwsze przeszkody na drodze do sukcesu łatwiej przezwyciężyć z pomocą zastępczych terapii nikotynowych (NRT), dzięki którym pożegnanie z papierosami jest mniej bolesne. Wszystkie rodzaje NRT wykazują dużą skuteczność, wywołują także stosunkowo niewielkie skutki uboczne. Ponieważ pokusa może dopaść byłego palacza w każdej chwili, warto nosić przy sobie paczkę gum nikotynowych.

            Czas na wiosenne porządki! Wraz z ostatnim papierosem w koszu na śmieci powinny wylądować wszystkie zapalniczki i popielniczki. Przesiąknięte dymem ubrania należy starannie wyprać w zapachowym płynie do płukania, podobnie jak firanki, zasłony, narzuty                i obrusy. Taki sam los musi spotkać również dywany oraz tapicerkę. Po gruntownym sprzątaniu dobrze umieścić w pomieszczeniach odświeżacze powietrza, które wyeliminują nieprzyjemny zapach. Dzięki porządkom nic nie będzie przypominać Ci o papierosach                     w domu.

            Z nieprzyjemnym uczuciem „pustych” rąk, z którymi nie ma co zrobić, najlepiej radzić sobie za pomocą drobnych, niskokalorycznych przekąsek. Zawsze warto mieć na podorędziu miseczkę                  z pestkami słonecznika lub dyni. Przydatna może okazać się surowa marchewka, którą można chrupać w nieograniczonych ilościach oraz gumy do żucia i słone paluszki.

            Jeden z ważniejszych powodów, dla których ludzie palą, dotyczy relaksujących właściwości nikotyny. Ostatni papieros oznacza zatem potrzebę poszukania innego sposobu na radzenie sobie ze stresem. Warto zastanowić się nad odprężającymi ćwiczeniami, takimi jak joga czy tai chi oraz nad masażami. Przyjemne rozluźnienie można również osiągnąć przy muzyce relaksacyjnej bądź na weekendowym wyjeździe. Niektóre czynności mogą wzmagać potrzebę zapalenia papierosa, szczególnie w trakcie pierwszych tygodni od rzucenia nałogu. Picie niektórych napojów, w szczególności alkoholowych, natęża pokusę, dlatego najlepiej wystrzegać się wówczas nadmiernych ilości piwa. Jeśli tytoń zwykle towarzyszył Twojej porannej kawie, przerzucić się na kilka tygodni na zieloną herbatę. Opracuj sposób na łamanie swoich przyzwyczajeń nikotynowych, np. poprzez żucie gumy po każdym posiłku. Ważne, by w trakcie pierwszych tygodni po rzuceniu palenia unikać stresujących sytuacji.

            Aktywność fizyczna jest niezwykle pomocna w przypadku osób, które chcą pozbyć się nałogu. Wysiłek nie tylko pomaga wyzbyć się stresu, ale też odciąga uwagę od problemów dnia codziennego. Ćwiczenia pozwalają skupić się na czynnościach, które nie mają nic wspólnego z paleniem. Intensywny trening powoduje również wzmożone wydzielanie hormonów szczęścia, co wpływa na dobre samopoczucie i redukuje chęć sięgnięcia po papierosa. Wystarczy poświęcić na ruch 30 minut dziennie, by szybko osiągnąć zamierzone efekty. Warto także unikać wind (o wiele zdrowiej jest wejść po schodach) i wychodzić na długie, relaksujące spacery.

            Oprócz istotnych korzyści zdrowotnych, rzucenie palenia niesie ze sobą także inne zalety. Koniec papierosów oznacza powrót mniej intensywnych smaków i zapachów, gdyż tłumione przez lata zmysły odzyskują pełnię władz. Apetyt rośnie, a metabolizm wraca do normy. Dieta byłego palacza powinna składać się z dużej ilości owoców, warzyw i zbóż oraz umiarkowanych porcji orzechów i nasion. Ważne, by wystrzegać się potraw smażonych, tłustych i kalorycznych, gdyż mogą się one odbić na wadze. Lepiej ograniczyć również podjadanie pomiędzy posiłkami.

            Chcesz rzucić palenie? Zrób to dziś

             

            opracowano na podstawie artykułu medme.pl

          • ZAKAZANE KSIĄŻKI… KTÓRE MOŻESZ DOSTAĆ W NASZEJ BIBLIOTECE – część IV

          •  

            JOSEPH HELLER, „PARAGRAF 22”

            „Są zupełnie chore i nadające się do śmieci” – tak o książce Hellera i powieściach Kurta Vonneguta twierdziła rada szkolna w  Stronsville w stanie Ohio, zabraniając omawiania ich na lekcjach języka angielskiego.

            Co takiego jest w „Paragrafie 22”, książce wydanej w 1961roku, a więc w początkowym okresie wojny w Wietnamie, że uznano ją za książkę zakazaną z powodów społecznych?

            Otóż fabuła powieści osadzona została w realiach II wojny światowej. Akcja rozgrywa się na fikcyjnej śródziemnomorskiej wyspie Pianosa. Młody bombardier, Yossarian, w pewnym momencie zdaje sobie sprawę z tego, że nie chce już narażać swojego życia podczas kolejnego lotu. Są dwa sposoby, aby być zwolnionym ze służby: wykonać limit lotów (ale ten jest  podnoszony) lub osobiście oświadczyć, że jest się niepoczytalnym. Ale czy kogoś, kto doszedł do wniosku, że nie chce ryzykować życiem, można uznać za niepoczytalnego? W tym właśnie tkwi absurdalność paragrafu 22, który stwierdzał, że nikt, kto nie jest obłąkany, nie wziąłby dobrowolnie udziału w walce. Pojęcie „paragraf 22” stało się synonimem absurdu życia codziennego, a więc wszystkiego, co nas otacza. To po pierwsze. Po drugie – kontrowersje wzbudzało pokazywanie prawdziwego oblicza wojny, na której za nic się ma uczciwość, bohaterstwo i patriotyzm.  Heller sugerował, że wojna wietnamska przesiąknięta jest korupcją i kłamstwem. Poza tym Brutalność niektórych scen i dosadność słownictwa, przedmiotowe traktowanie kobiet i kwestionowanie wiary w Boga także wpłynęły na opinię o książce.

            Czas zrobił swoje – dzisiaj uznaje się powieść Josepha Hellera za jedno z największych dokonań współczesnej literatury.

            Nie marnuj czasu – wypożycz książkę i sprawdź sam, czy warto ją znać.

            źródło: Nikolas J. Karolides, Margaret Bald, Dawn B. Sova, „100 zakazanych książek”,

            Bartłomiej Paszylk, „Książki zakazane”

            Nauczyciele bibliotekarze

          • Finał Regionalny Olimpiady Wiedzy o Afryce

          •  

            W poniedziałek 9 marca  pięciu finalistów szkolnej Olimpiady Wiedzy o Afryce  reprezentowało naszą szkołę mierząc się z najlepszymi w województwie pod względem wiedzy o Afryce. Dwie osby reprezentowały Liceum Ogólnokształcące – Martyna Rosiak i Maria Trif z kl.1LGa. Natomiast trzy osoby Technikum – Jakub Bobiński, Jakub Dudek, Kacper Stawicki, wszyscy z kl. 1TGi. Nasi uczniowie solidnie przygotowani, godnie reprezentowali naszą szkołę. Najlepszą wśród naszych okazała się Martyna Rosiak (V miejsce). Gratulujemy Jej i pozostałym

            uczestnikom. To naprawdę trudna olimpiada.

            Regionalny finał Olimpiady Wiedzy o Afryce odbył się w Kurii Metropolitalnej        w Szczecinie. Uczestnicy otrzymali test z 70. pytaniami z zakresu historii, geografii, kultury i religii Afryki. Przywitał wszystkich i rozpoczął konkurs ksiądz dyrektor Paweł Płaczek, który nawiązał do życia i posługi Bożej dr Wandy Błeńskiej. Zachęcał także młodzież do zagłębiania wiedzy o Afryce także od strony misyjnej. W finale regionalnym wzięło udział 22 uczestników.Celem stawianym sobie przez organizatorów była promocja kontynentu afrykańskiego, przy zwrócniu szczególnej uwagi na działalność misyjną. Ponadto trzeba stwierdzić, że uczestnictwo w konkursie uczy wrażliwości oraz otwartośi na inne narody i kultury.

             

            Sam udział w olimpiadzie jest już wygraną. Gratulujemy!!!

             U.Piotrowicz

             

          • NAJBARDZIEJ ZNANI POLSCY POECI

          • Nie bądź ignorantem, pewne nazwiska po prostu wypada znać!!! Przesyłamy Wam taką kulturalną ściągę ważnych twórców i zachęcamy do zapoznania się z ich twórczością . Cykl 

             W poetyckim kręgu,  w którym będziemy prezentować sylwetki tych ciekawych i wielkich poetów, z pewnością ułatwi wam to zadanie.


             Poeci, których wiersze czytali Ci rodzice: Julian Tuwim, Jan Brzechwa, Maria Konopnicka, Aleksander Fredro, Wanda Chotomska, Joanna Kulmowa, Stanisław Jachowicz;

              Poeci, których wiersze czytasz w szkole: Jan Kochanowski, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Kamil Norwid, Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Krzysztof Kamil Baczyński, Bolesław Leśmian, Julian Przyboś, Maria Jasnorzewska-Pawlikowska, ks. Jan Twardowski, Miron Białoszewski, Jan Lechoń, Czesław Miłosz, Stanisław Barańczak, Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska;

              Poeci, których nazwano wyklętymi (np. ze względu na kontrowersyjne poglądy, odważną tematykę wierszy): Rafał Wojaczek, Edward Stachura, Halina Poświatowska, Andrzej Bursa;

             

            Poeci, którzy tworzą współcześnie: Adam Zagajewski, Ryszard Krynicki, Marcin Świetlicki, Marcin Baran, Jacek Podsiadło, Piotr Sommer, ks. Alfred Wierzbicki, ks. Wacław Oszajca, Agata Tuszyńska, Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, Bartosz Muszyński, Agnieszka Lisak, Tadeusz Żurawek, Mariusz Parlicki, Ewa Sonnenberg, Katarzyna Godlewska;

             

             Poeci, których utwory są śpiewane: Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Jonasz Kofta, Marek Grechuta;

              Artyści, którzy wykonują poezję śpiewaną: Grzegorz Turnau, Jacek Kaczmarski, Piotr Rogucki, Janusz Radek, Michał Bajor, Robert Kasprzycki, Edyta Geppert, Czesław Śpiewa, Stan Borys, Leszek Czajkowski, Anna Szałapak, zespoły: Stare Dobre Małżeństwo, Raz Dwa Trzy, Świetliki".

                                                                    Nauczyciele bibliotekarze

          • ZAKAZANE KSIĄŻKI… KTÓRE MOŻESZ DOSTAĆ W NASZEJ BIBLIOTECE – część III

          • ZAKAZANE KSIĄŻKI… KTÓRE MOŻESZ DOSTAĆ W NASZEJ BIBLIOTECE – część III

             

            JOHANN WOLFGANG GOETHE, „CIERPIENIA MŁODEGO WERTERA”

            To powieść niezwykła, ponieważ jak mało która wpłynęła tak bardzo na życie swoich czytelników: mężczyźni paradowali w niebieskich frakach z żółtą kamizelką, a damy perfumowały się wodą kolońską „Eau de Werther” , młodzi mężczyźni i kobiety odbierali sobie życie z egzemplarzami powieści Goethego w kieszeni, postacie Wertera i Lotty uwieczniono w chińskiej porcelanie, a sam Napoleon powiedział autorowi, że czytał jego powieść siedem razy. Skąd ta „werterowska gorączka”, która objęła niemal całą Europę i nie tylko? Co takiego jest w utworze, że jeszcze w 1939 r. frankistowskie władze hiszpańskie poleciły usunąć z bibliotek wszystkie książki „tak niegodnego pisarza jak Goethe”?

            Nieszczęśliwa miłość – jakich przecież wiele – skłoniła tytułowego bohatera do targnięcia się na swoje życie. Temat tej epistolarnej powieści wydaje się mało odkrywczy. Obsesyjna miłość do kobiety powoduje pragnienie, „by zasnąć i nie obudzić się więcej”.

            Za co „dostało się” książce Goethego? Za szkodliwy wydźwięk, bo powieść nie potępiała bohatera-samobójcy. Krytycy zarzucali poecie, że jego utwór wywiera szkodliwy wpływ na młodych  i propaguje nihilistyczne postawy. W Danii zabroniono publikacji książki, powołując się na niezgodność powieści z doktryną religii luterańskiej. Mimo wszystko książka przetrwała, a Tomasz Mann, XX-wieczny niemiecki pisarz, stwierdził, że książka była „iskrą, która padła na beczkę prochu, wyzwalając nagłą erupcję sił do dawna czekających na uwolnienie”.

            Czy Werter ze swoją wyjątkową wrażliwością, którą urzekł wówczas młodych ludzi, odnalazłby się we współczesnym świecie? Ciekawe...

            źródło: Nikolas J. Karolides, Margaret Bald, Dawn B. Sova, „100 zakazanych książek”,

            Bartłomiej Paszylk, „Książki zakazane”

             

                                                                                                                  Nauczyciele bibliotekarze

          • IX OGÓLNOPOLSKI KONKURS HISTORYCZNO-LITERACKI „Polskie więźniarki w Ravensbrück”

          • IX OGÓLNOPOLSKI KONKURS HISTORYCZNO-LITERACKI

            „Polskie więźniarki w Ravensbrück”

            Szkoła Podstawowa w Pińczycach zaprasza uczniów m.in. klas szkół ponadpodstawowych z całej Polski do udziału w IX Ogólnopolskim Konkursie Historyczno – Literackim pod patronatem Pani dr Wandy Półtawskiej „Polskie więźniarki w Ravensbrück”. Konkurs wspierają: Międzypowiatowy Bank Spółdzielczy w Myszkowie oraz Gmina i Miasto Koziegłowy.

            Celem konkursu jest m.in. kształtowanie świadomości narodowej młodzieży, zachęcanie do podejmowania samodzielnych poszukiwań badawczych oraz wnikania w istotę procesów historycznych. Prace konkursowe należy nadsyłać do dnia 26.06.2020r. na adres: konkurs.ravensbruck@gmail.com

            Nagrodami w konkursie są: WYJAZDY EDUKACYJNE DO BYŁEGO OBOZU ZAGŁADY W RAVENSBRÜCK, NAGRODY KSIĄŻKOWE ORAZ RZECZOWE. Szczegółowe informacje znajdziecie w załączonym regulaminie.  

            W imieniu Pani Dyrektor Szkoły Podstawowej w Pińczycach  serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie. 

            Pytania prosimy kierować na emaila biblioteki szkolnej: biblioteka.zsipo@gmail.com


            Regulamin IX Ogolnopolskiego Konkursu Historyczno-Literackiego Polskie więźniarki w Ravensbruck

            Nauczyciele bibliotekarze

        • Dziś Międzynarodowy Dzień Rodzin. Czy umiemy doceniać własną rodzinę?

          • Dziś Międzynarodowy Dzień Rodzin. Czy umiemy doceniać własną rodzinę?

          • Znamy rozkłady dnia naszych dzieci, ale czy wiemy, czy córka woli Annę czy OLę ? Czy syn marzy o karierze piłkarza czy pilota? Zdarza, że żyjemy obok siebie zamiast ze sobą. Może warto zadać sobie pytanie: ile o sobie wiemy? A ile dowiedzieliśmy się w czasie izolacji?

            W hiszpańskiej telewizji pojawiła się reklama pewnego sklepu meblowego. Duża, wielopokoleniowa rodzina organizuje sobie quiz i każdy, kto nie zna odpowiedzi na zadane pytanie, musi odejść od stołu. Dopóki pytania dotyczą życia celebrytów, osiągnięć sportowców, czy nowinek technologicznych, rodzina świetnie się bawi. Jednak gdy pada pytanie: „Jakie studia skończyła babcia?”, przy stole zapada cisza. Kolejne: „Gdzie pojechali w podróż poślubną twoi rodzice?” czy „Kim chce zostać twoje dziecko w przyszłości?” - pozostały bez odpowiedzi. Smutni i zawstydzeni członkowie rodziny kolejno odchodzą od stołu.  

            A jak wyglądałby podobny quiz w twojej rodzinie? Zdarza się, że czasem nie potrafimy docenić tego, co mamy. Narzekamy, krytykujemy, uważamy, że inni mają lepiej lub wygodniej. Czasem wystarczy chwila rozłąki czy złapanie dystansu, żeby zobaczyć, że mamy pod nosem prawdziwy skarb. Czas dobrze poznać swoją rodzinę! 

            Pytania są ważne 

            Na dużej kartce obrysujcie kontur swojego dziecka. Następnie, wpisując słowami lub rysując wraz z dzieckiem, wypełnijcie kontury tym, co dziecko lubi robić. Możecie to potraktować jak wywiad z waszym dzieckiem. Wy jesteście dziennikarzem, a dziecko odpowiada na wasze pytania:  

            w „rękach” postaci wpiszcie lub narysujcie to, co dziecko lubi robić, 

            w „nogach” – miejsca, do których chodzenie sprawia mu przyjemność, 

            w „głowie” – marzenia na temat tego, co miałoby ochotę robić w przyszłości, 

            w okolicy „serca” trzy rzeczy, których robienie sprawiają mu największą radość.  

            Na drugiej kartce dziecko obrysowuje rodzica (może to być też zwykła kartka i kontur człowieka) i robi analogiczny wywiad z rodzicem.  

            Niech te wywiady pójdą dalej. Rozmawiajcie o waszym dzieciństwie, waszych marzeniach z tamtego czasu. O waszych przyjaciołach. O chwilach odwagi, smutku, radości. Zacznijcie i zobaczycie, że samo poleci. Możecie ułożyć swoją listę pytań i przeprowadzić wywiady z innymi członkami rodziny. Zadzwońcie do waszych krewnych. Niech wasze dzieci porozmawiają z babcią i dziadkiem o czasach ich dzieciństwa, o ważnych dla nich chwilach, o tym, jak się poznali. Możecie pójść jeszcze dalej i zadzwonić do dalszej rodziny – ulubionej cioci lub kuzyna. Dzięki temu poznacie lepiej historię waszej rodziny.  

            Moja rodzina i nasz wspólny czas  

            Przygotuj kartki i kredki i zaproś dzieci do wspólnego rysowania, Niech każdy z was narysuje jak najwięcej sposobów spędzania czasu ze swoimi bliskimi. Pokażcie sobie wasze propozycje. Wybierzcie te, które odpowiadają wam wszystkim. Pamiętajcie, że nie zawsze musicie spędzać czas wszyscy razem. Szczególnie, jeśli twoja rodzina liczy więcej osób, poszukajcie też pomysłów i przestrzeni na bycie np. w dwójkach. Wtedy jest szansa na rozmowę w cztery oczy, na bycie bliżej. To też szansa dla dziecka na zyskanie całej uwagi rodzica, która nie będzie rozproszona płaczem młodszego dziecka lub awanturą nastolatka o to, że chce wrócić później.  

            Kapsuła czasu 

            Żyjemy w czasach, w których nałożono na nas pewne ograniczenia. Szczególnie dotkliwe są te, które ograniczają naszą mobilność i te, które uniemożliwiają nam realizację planów.  

            Zróbcie więc waszą kapsułę czasu, do której włożycie karteczki z zapisanymi planami, które nie mogły zostać teraz zrealizowane, a które mieliście od dawna. Mogą też być takie, które zrodziły się w waszych głowach ostatnio. Każdy może wrzucić swoje indywidualne pomysły dotyczące jego samego. Zastanówcie się też wspólnie, które możecie zrealizować razem, jako rodzina. 

            Moja rodzina jest dla mnie ważna, bo... 

            Niech każdy z was, na głos lub w myślach, dokończy zdanie: „Moja rodzina jest dla mnie ważna, bo...” 

            Swoją wypowiedzią na głos możesz zachęcić bliskich do podzielenia się ich przemyśleniami. Nie zmuszaj jednak do tego. Czasami lepiej jest odpuścić i niż usłyszeć, coś wymyślonego na siłę. 

            Wszystkie materiały przygotowane są przez zespół działu edukacji Kulczyk Foundation we współpracy z nauczycielami i ekspertami – pedagogami, psychologami i kulturoznawcami – oraz konsultowane przez doświadczoną psychoterapeutkę rodzinną Kamilę Becker.

          • KONKURS BIBLIOTECZNY - „LEKTURA W KOMIKSIE”

          • Drogi uczniu, robimy wszystko, abyś się nie nudził w domu!! Jako nauczyciele języka polskiego chcemy zachęcić Cię do czytania lektur szkolnych, do rozwijania wyobraźni oraz umiejętności wypowiedzi artystycznej i dlatego w ramach trwającego Tygodnia Bibliotek ogłaszamy konkurs na przekład tekstu literackiego na komiks. Ten konkurs połączy Twoje umiejętności literackie i plastyczne.

            Co musisz zrobić??? Narysuj komiks w oparciu o fragment dowolnego utworu lirycznego, epickiego lub dramatycznego wyszczególnionego w podstawie programowej.

            Twoja praca musi spełniać następujące warunki:

            • ręczne wykonanie
            • kolorystyka i format dowolny,
            • jeden autor lub kilku (dowolność),
            • prace muszą być wykonane samodzielnie.

            Zatem do dzieła!!!

            Komiksy prosimy przesyłać na adres naszej szkolnej biblioteki: biblioteka.zsipo@gmail.com

            do 8 czerwca 2020. Najlepsze prace zostaną nagrodzone, a wszystkie( oczywiście za zgodą autora/ autorów) będą opublikowane w szkolnej gazetce SQLPRESS.

            Przy ocenie prac będziemy kierować się następującymi kryteriami: wartość plastyczna, wartość literacka, ciekawe i pomysłowe ujęcie tematu, umiejętność przekładu intersemiotycznego, indywidualny charakter pracy oraz estetyka wykonania.

            Komiks paragrafowy - Rycerze » sklep GryPlanszowe.pl « gry ...    

                                                                         

                Zapraszamy - Nauczyciele bibliotekarze

    • Kontakty

      • Zespół Szkół i Placówek Oświatowych
      • sekretariat@zsipo.eu
      • 95 7461 064 lub +48 663 970 340
      • ul. Szosowa 2 74-320 Barlinek Zachodniopomorskie, Polska www: zsipo.eu e-mail: sekretariat@zsipo.eu fax: 95 7461 064 74-320 Barlinek Poland

    • Logowanie