W dniach 25–28 listopada szkolna biblioteka stała się miejscem szczególnego spotkania z poezją i refleksją. Odbyły się tam Poetyckie Zaduszki pod wymownym tytułem „Między światłem a cieniem”, poświęcone twórczości Marii Pawlikowskiej -Jasnorzewskiej – poetki niezwykle wrażliwej, subtelnej i pełnej emocji. Listopad to czas zadumy, wspomnień i ciszy, która sprzyja refleksji nad przemijaniem, miłością i kruchością ludzkiego losu. Właśnie w takiej atmosferze rozbrzmiewały w bibliotece słowa poezji, które mimo upływu lat wciąż poruszają i pozostają bliskie współczesnemu odbiorcy. Podczas Zaduszek szczególnie wybrzmiały słowa samej poetki:
„Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca…”
Ten krótki fragment doskonale oddaje klimat listopadowej nostalgii, tęsknoty i cichego smutku, który towarzyszy nam w tym szczególnym czasie. Twórczość Marii Pawlikowskiej -Jasnorzewskiej od lat zachwyca swoją delikatnością i głębią przekazu. Jej wiersze pełne są kontrastów – światła i cienia, radości i bólu, miłości i przemijania. W kilku prostych wersach potrafiła zawrzeć ogrom emocji i uniwersalne prawdy o człowieku. Jej poezja uczy wrażliwości, zatrzymania się i dostrzegania piękna w tym, co ulotne. Listopadowa aura zadumy sprawiła, że słowa poetki wybrzmiały jeszcze mocniej, tworząc wyjątkową przestrzeń do osobistych przemyśleń i wyciszenia.
Poetyckie Zaduszki poprowadzili Weronika Urbaniak i Tomasz Sobieraj, którzy z wielkim wyczuciem wprowadzali słuchaczy w klimat spotkania. Wybrane utwory czytali również uczniowie klasy 3 LO a: Oskar Ożóg, Mikołaj Janczukiewicz, Jakub Magdziarz i Wojciech Filipiak, nadając im własną interpretację i emocjonalną głębię. Nastrojowe tło muzyczne tworzyła gra na gitarze w wykonaniu Zuzanny Pawlak, a sprawami technicznymi zajął się niezawodny Konrad Jakubów. Nad całością wydarzenia czuwały nauczycielki – pani Izabela Leszczyńska i pani Urszula Piotrowicz, które z ogromnym zaangażowaniem przygotowały młodzież do tej wyjątkowej imprezy czytelniczej.
Poetyckie Zaduszki w bibliotece były nie tylko hołdem dla twórczości poetki, ale także okazją do zatrzymania się, wyciszenia i spojrzenia w głąb własnych myśli. Był to czas, w którym poezja połączyła światło wspomnień z cieniem zadumy – dokładnie tak, jak zapowiadał tytuł wydarzenia.
Organizatorzy